افزایش رضایتمندی کودکان از کلاس درس بوسیله بهبود عوامل کالبدی طراحی کلاس

همواره نحوه برقراری ارتباط بین دانش آموز و مدرسه به عنوان خانه دوم، یکی از عوامل تاثیرگزار بر میزان علاقه و در پی آن یادگیری مباحث درسی توسط دانش آموز بوده است. همانطور که اگر دانش آموز رغبتی به ماندن در مدرسه و کلاس درس خود نداشته باشد با کاهش روند یادگیری وی روبرو هستیم، رضایتمندی او از مدرسه نیز می تواند سبب افزایش میزان یادگیری مطالب درسی شود. هدف از این پژوهش یافتن راهکارهایی است تا بتوان موانع یادگیری حاصل از طراحی نامناسب کلاس های درسی را از بین برد و کلاس ها را با توجه به نیازهای روحی و فطری دانش آموزان طراحی کرد ، بدین ترتیب می توان رضایتمندی دانش آموزان از کلاس درس را افزایش داد. این تغییرات در مدارس ابتدایی بیشتر مورد نیاز است چرا که در این مقطع سنی کودکان بیشتر متاثر از محیط پیرامون خود قرار می گیرند . بدین منظور این پژوهش پنج عامل تاثیرگذار را که برای کودکان بیشتر قابل لمس است بررسی می کندکه شامل فرم و پلان، چیدمان، طبیعت و جداره ها، رنگ و نور می باشد. بدین ترتیب این مقاله از دو بخش اصلی تشکیل شده است، دربخش اول به مطالعه کتابخانه ای عوامل ذکر شده پرداختیم و در بخش دوم از کودکان مقطع چهارم دبستان 120 نقاشی گرفته شد و با مقایسه آن ها میزان و نوع علاقه مندی ایشان از پنج عامل گفته شده بدست آمد. چنان که اکثریت کودکان فرم های مستطیل شکل، چیدمان به شکل گروه های کوچک، بهره گیری از گلدان و عناصر طبیعت، رنگ آبی روشن برای دیوار ها و استفاده از نیمکت های با تنوع رنگی و بهره گیری از نور طبیعی روز را ترجیح دادند.